Zalecenia dietetyczne w profilaktyce i leczeniu nadciśnienia tętniczego

Nadciśnienie tętnicze jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych chorób na świecie. Nazywane jest epidemią XXI wieku. W wielu krajach, głównie tych wysoko uprzemysłowionych, stanowi najczęstszą przyczynę zgonów w dorosłej populacji. W Polsce co trzeci dorosły Polak choruje na nadciśnienie tętnicze. Coraz częściej również obserwuje się występowanie nadciśnienia tętniczego u dzieci.
Nadciśnienie tętnicze bardzo często przebiega bezobjawowo, dlatego przez długi czas może być niedostrzegane zarówno przez chorego, jak i lekarza. Nieleczone przez lata, może powodować groźne dla zdrowia konsekwencje, m.in.: zawał mięśnia sercowego, udar mózgu, niewydolność krążenia, zmiany w siatkówce (retinopatia).
Jednym z ważnych elementów profilaktyki nadciśnienia tętniczego są okresowe pomiary ciśnienia krwi. Obecnie obowiązujące kryteria dla prawidłowego, podwyższonego i nieprawidłowego ciśnienia tętniczego krwi przedstawia poniższa tabela.
Tabela. Klasyfikacja ciśnienia tętniczego u osób dorosłych.
Jeśli w trzech pomiarach wykonywanych w pozycji siedzącej, po kilkunastu minutach odpoczynku, w odstępach kilkudniowych, wartości ciśnienia tętniczego wynoszą 140/90 mmHg, wówczas rozpoznawane jest nadciśnienie tętnicze.
Nadciśnienie tętnicze należy do chorób cywilizacyjnych, które w dużej mierze związane są z nieprawidłowym stylem życia, charakteryzującym ludność krajów wysoko uprzemysłowionych. Do głównych czynników ryzyka powstawania tej choroby należą:
– nadmierne spożycie soli kuchennej,
– dieta bogatotłuszczowa,
– otyłość,
– palenie tytoniu,
– wysokie spożycie alkoholu,
– mała aktywność fizyczna.
Z uwagi na duże ryzyko wystąpienia powikłań, zarówno leczenie, jak i profilaktyka nadciśnienia tętniczego mają ogromne znaczenie.
Wybór metod leczenia farmakologicznego i niefarmakologicznego jest dokonywany indywidualnie w stosunku do każdego chorego i zależy od kilku czynników, m.in.: od wielkości nadciśnienia tętniczego, czasu jego trwania, obecności powikłań narządowych a także występujących czynników ryzyka.
Leczenie nadciśnienia tętniczego ma na celu normalizację ciśnienia krwi, ustąpienie lub zmniejszenie zmian narządowych powstałych na skutek choroby, zmniejszenie częstości występowania powikłań i śmiertelności z ich powodu a także przedłużenie i poprawę jakości życia chorego. Należy pamiętać, że nawet niewielkie obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, powoduje zmniejszenie ryzyka powikłań ze strony układu sercowo-naczyniowego.
Profilaktyka nadciśnienia tętniczego jest szczególnie istotna w przypadku osób z nadwagą i otyłością, cukrzycą, osób, w których rodzinie występuje nadciśnienie i tych, które mają prawidłowe wysokie ciśnienie krwi (130-139/85-89 mmHg).
Nadmierna masa ciała w większości przypadków prowadzi do rozwoju nadciśnienia, ponieważ równolegle ze wzrostem wagi o każde 5 kg, ciśnienie tętnicze krwi ulega podwyższeniu o około 5 mmHg. Szacuje się, że u osób otyłych nadciśnienie tętnicze występuje 3-4 razy częściej w porównaniu do osób o prawidłowej masie ciała. Najbardziej narażone są osoby z otyłością brzuszną (taką, w której nadmiar tłuszczu zgromadzony jest głównie w okolicach brzucha).
Zapobieganie powstawaniu nadciśnienia tętniczego i jego leczenie polega przede wszystkim na przestrzeganiu podstawowych zasad racjonalnego odżywiania i modyfikacji stylu życia.

A. Ilość i częstotliwość spożywanych posiłków.

1. Należy spożywać co najmniej 3 posiłki dziennie (optymalnie 4-5 małych objętościowo posiłków) o regularnych porach, w odstępach około 4 godzinnych.
2. Każdy dzień należy rozpocząć od pełnowartościowego śniadania.
3. Ostatni posiłek należy spożywać najpóźniej 2 godziny przed snem.

B. Urozmaicenie potraw.

1. Posiłki należy komponować w ten sposób, aby zawierały różnorodne produkty, zarówno pochodzenia roślinnego, jak i zwierzęcego.
2. Należy starać się, aby w skład każdego posiłku wchodziły warzywa.

C. Rodzaj spożywanych produktów.

Dieta bogatotłuszczowa, charakteryzująca się wysokim spożyciem produktów pochodzenia zwierzęcego, w tym głównie nasyconych kwasów tłuszczowych, powoduje w organizmie zaburzenia lipidowe i zwiększa krzepliwość krwi, co prowadzi do wzrostu ryzyka chorób układu krążenia a w przypadku ich wystąpienia – do pogorszenia rokowania. Dodatkowo taka dieta sprzyja rozwojowi nadwagi i otyłości, które podwyższają ciśnienie tętnicze krwi.
1. Należy ograniczyć spożycie mięsa do 3-4 razy w tygodniu, przy czym powinno być to mięso chude (drób bez skóry).
2. Spożycie czerwonego mięsa (cielęcina, wołowina) należy ograniczyć do kilku razy w miesiącu.
3. Jadłospis powinien zawierać 2 razy w tygodniu dania ze świeżych lub mrożonych ryb morskich.
4. Należy jeść 4-5 porcji warzyw dziennie (1 porcja to np.: 1 szklanka świeżych warzyw liściastych, 0,5 szklanki gotowanych warzyw lub 1 szklanka soku warzywnego).
5. Osobom z prawidłową masą ciała zaleca się spożywanie 4-5 porcji owoców dziennie (1 porcja to np.: 1 średnie jabłko, pomarańcza lub gruszka, 1 szklanka soku owocowego). W przypadku osób z nadmierną masą ciała, ilość owoców powinna wynosić od 2 do 3 porcji dziennie (owoce są bardziej kaloryczne niż warzywa).
6. Zaleca się zwiększenie spożycia niskotłuszczowych produktów mlecznych do 2-3 porcji (1 porcja to np.: 1 szklanka mleka, 1 szklanka jogurtu lub kefiru, 50 g sera twarogowego).
7. Należy zwiększyć spożycie produktów zbożowych (najlepiej gruboziarnistych – ciemne pieczywo, grube kasze, razowy makaron, otręby) do 7-8 porcji dziennie u osób z prawidłową masą ciała i 4-5 porcji dziennie u osób z nadmierną masą ciała. Porcja produktów zbożowych to np.: 1 kromka chleba, 0,5 szklanki ugotowanego makaronu, ryżu, kaszy lub płatków zbożowych.
8. Zaleca się ograniczenie cukru i słodyczy w diecie.

D. Przyrządzanie potraw.

1. Do przygotowywania potraw z mięsa i ryb należy stosować następujące techniki kulinarne: gotowanie, pieczenie, pieczenie w folii, duszenie bez wcześniejszego obsmażania. Smażenie jest niewskazane z uwagi na zwiększenie kaloryczności potrawy przez dodatek tłuszczu.
2. Zamiast tłuszczów zwierzęcych (smalec, słonina, boczek, masło, śmietana), do przygotowywania posiłków należy używać niewielkich ilości olejów roślinnych (olej rzepakowy niskoerukowy, słonecznikowy, sojowy, olej z pestek winogron) oraz oliwy z oliwek.

E. Obniżenie zawartości soli kuchennej w diecie poniżej 5 g dziennie (1 łyżeczka do herbaty to 6,5 g soli) oraz zwiększenie spożycia potasu.

Liczne badania epidemiologiczne oraz doświadczalne wykazały, że dostarczanie z dietą sodu w ilości przekraczającej fizjologiczne zapotrzebowanie organizmu na ten składnik, może stanowić przyczynę powstawania nadciśnienia tętniczego.
Ilość soli w diecie można zmniejszyć poprzez:
– ograniczenie dosalania potraw na talerzu,
– wybieranie produktów o niskiej zawartości sodu,
– ograniczenie spożycia produktów przetworzonych przemysłowo (konserw, wędzonek, wędlin, serów żółtych),
– eliminację słonych przekąsek (chipsów, solonych paluszków, orzeszków, krakersów),
– przyprawianie potraw ziołami (bazylią, oregano, tymiankiem, imbirem, estragonem),
– stosowanie soli bezsodowych lub o niskiej zawartości sodu (sól potasowa, magnezowa).
Znacznie większe korzyści w walce z nadciśnieniem tętniczym obserwuje się, gdy wraz z ograniczeniem ilości sodu w diecie, zwiększa się ilość spożywanego potasu. Jeżeli stosunek sodu do potasu w diecie wynosi około 1, można spodziewać się obniżenia ciśnienia skurczowego krwi o około 3,4 mmHg. Najlepszym źródłem potasu są: nasiona roślin strączkowych, otręby, kasza gryczana, brązowy ryż, warzywa, owoce, świeże mięso, żywność nieprzetworzona.

F. Odpowiednia podaż płynów.

Codziennie powinno się wypijać około 2 litrów wody niegazowanej, o niskiej zawartości sodu.
Tabela. Najważniejsze zalecenia żywieniowe dla osób z nadciśnieniem tętniczym.

A. Zwiększenie aktywności fizycznej.

Bardzo ważne jest zapewnienie odpowiedniego poziomu aktywności fizycznej, aby wykorzystać dostarczoną z pożywieniem energię, a także zachować sprawność ruchową. Ponadto regularny wysiłek fizyczny zwiększa dopływ krwi do mięśnia sercowego, obniża ciśnienie krwi, stymuluje funkcje oddechowe i sercowo-naczyniowe, pomaga utrzymać siłę mięśni i elastyczność stawów, zmniejsza napięcie nerwowe.
Systematyczny wysiłek fizyczny jest niezbędny w przeciwdziałaniu powstawania nadciśnienia, jak i w normalizacji ciśnienia u osób, u których nadciśnienie już występuje. Rodzaj aktywności fizycznej powinien być dobrany indywidualnie, a najlepiej, jeśli wcześniej zostanie skonsultowany z lekarzem. U osób z nadciśnieniem tętniczym przeciwwskazane są ćwiczenia i sporty siłowe, polegające na krótkotrwałym, jednorazowo dużym wysiłku, gry zespołowe wywołujące silne emocje związane z rywalizacją oraz ćwiczenia wymagające pochylania się. Do przykładowych ćwiczeń o umiarkowanej intensywności, zalecanych w profilaktyce i leczeniu nadciśnienia tętniczego, należą: spacer, aerobik w wodzie, pływanie, szybki taniec, grabienie liści, niezbyt szybki bieg.
Najbardziej korzystne efekty wprowadzenia regularnej aktywności fizycznej do codziennego harmonogramu dnia obserwowane są wówczas, gdy ćwiczenia wykonywane są regularnie, co najmniej 5 razy w tygodniu, po 30-60 minut dziennie. U osób o niskiej aktywności wysiłek fizyczny należy wprowadzać stopniowo, rozpoczynając od 2-3 razy w tygodniu po 30 minut dziennie.

B. Zaprzestanie palenia papierosów.

Palenie papierosów prowadzi pośrednio do wzrostu ciśnienia tętniczego krwi i przyspieszenia czynności serca. Już po 5 latach od momentu zerwania z nałogiem palenia ryzyko chorób sercowo-naczyniowych zmniejsza się i jest podobne jak u osób niepalących.

C. Ograniczenie spożycia alkoholu.

Alkohol powoduje wzrost ciśnienia krwi, dlatego jego spożycie w dużych ilościach jest całkowicie przeciwwskazane u osób z nadciśnieniem. Szacuje się, że u osób regularnie spożywających około 30 g etanolu na dobę, tj. 1 litr piwa bądź 2 kieliszki wina lub 2 kieliszki wódki, nadciśnienie tętnicze występuje 3-4 razy częściej niż u niepijących.
Osoby pijące, u których występuje nadciśnienie tętnicze, powinny ograniczyć spożycie napojów alkoholowych – sporadycznie dopuszczalne jest wypicie niewielkiej ilości alkoholu (dla mężczyzn nie więcej niż 40 ml mocnego alkoholu, 2 kieliszki wina po 150 ml lub 0,33 l piwa, dla kobiet ilości te powinny być o połowę mniejsze).
U niektórych osób z nadciśnieniem tętniczym wystarczy wdrożenie wyżej omówionych niefarmakologicznych metod leczenia. Pozostali chorzy wymagają zastosowania leków obniżających ciśnienie. Nie należy jednak zapominać, że zmiana stylu życia i sposobu żywienia pozwala często na zmniejszenie dawek zażywanych leków.

mgr Iwona Sajór Klinika Chorób Metabolicznych i Gastroenterologii Instytutu Żywności i Żywienia w Warszawie (2007-12-04)

Komentarze (0)

Dodaj swój komentarz

Żeby dodać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować

Spis tematów

Zasady prawidłowego żywienia w nadciśnieniu tętniczymA. Ilość i częstotliwość spożywanych posiłków.B. Urozmaicenie potraw.C. Rodzaj spożywanych produktów.D. Przyrządzanie potraw.E. Obniżenie zawartości soli kuchennej w diecie poniżej 5 g dziennie (1 łyżeczka do herbaty to 6,5 g soli) oraz zwiększenie spożycia potasu.F. Odpowiednia podaż płynów.Zalecenia dotyczące zmiany stylu życia dla osób z nadciśnieniem tętniczymA. Zwiększenie aktywności fizycznej.B. Zaprzestanie palenia papierosów.C. Ograniczenie spożycia alkoholu.