Nadmierne wypadanie włosów – łysienie – oznacza stopniowy zanik owłosienia, który najwyraźniej zauważamy na głowie.
W zależności od tego, czy doszło do miejscowego czy uogólnionego uszkodzenia mieszków włosowych, łysienie możemy podzielić na miejscowe (plackowate) oraz uogólnione (rozlane).
Przyczyny łysienia uogólnionego:
● ciężkie niedożywienie i wyniszczenie,
● przewlekłe zaburzenia wchłaniania,
● intensywne zmiany łojotokowe skóry,
● choroby gruczołów wydzielania wewnętrznego (niedoczynność tarczycy, niedomoga przytarczyc, choroba Addisona, akrodynia),
● istniejące lub przebyte ciężkie choroby zakaźne (dur brzuszny, posocznica, kiła wrodzona, zapalenie płuc),
● jako następstwo długotrwałego niedotlenienia (zatrucia tlenkiem węgla, zatrzymania oddechu z różnych przyczyn),
● jako następstwo ostrych zatruć (np. talem, kolchicyną),
● po intensywnej terapii niektórymi lekami (cytostatyki, hormony tarczycy),
● po terapeutycznym naświetlaniu czaszki energią promienistą.
Przyczyny łysienia miejscowego:
● grzybice owłosionej skóry głowy,
● trichotilomania – czyli wyrywanie sobie włosów przez osoby z zaburzeniami zachowania,
● choroby pasożytnicze głowy (np. wszawica).
Prof. dr hab. med. Kazimierz Janicki
Fragment pochodzi z książki
Fragment publikacji „Domowy poradnik medyczny” pod redakcją Kazimierza Janickiego. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011
Komentarze (0)
Dodaj swój komentarz