Wywiad: spójrz wyraźnie – laserowa korekcja wzroku

Laserowa korekcja to najskuteczniejszy sposób na trwałe pozbycie wady wzroku oraz metoda, dzięki której można zapomnieć o noszeniu okularów czy soczewek kontaktowych. Możliwości w tym zakresie, szczegóły zabiegu i jego efekty przedstawia chirurg okulista z chorzowskiego szpitala Weiss Klinik, specjalista w zakresie chorób oczu dr n. med. Iwona Rokita-Wala.

1. Jakie są Pani obserwacje dotyczące laserowej korekcji wzroku w naszym kraju – w zakresie najnowszych rozwiązań i możliwości przeprowadzenia takiego zabiegu?

Pacjenci zgłaszają się do nas z konkretnymi oczekiwaniami – chcą poddać się zabiegowi i poprawić komfort swojego życia. Przekonuje ich do tego poziom bezpieczeństwa i skuteczności, który jeszcze kilka lat temu nie był możliwy do osiągnięcia. Systemy laserowe najnowszej generacji cechują się obecnie tak wysoką precyzją, że kwestia ewentualnych nieprawidłowości po przeprowadzeniu takiej procedury została praktycznie wyeliminowana. Znaczenie ma dziś również dużo większa wiedza okulistów w tym zakresie, ich przekonanie do metody, a także możliwości sprzętu diagnostycznego. Prawidłowa kwalifikacja pacjenta do zabiegu jest bowiem najistotniejszym czynnikiem wpływającym na późniejsze rezultaty. I to właśnie w tym zakresie nastąpił w ostatnim czasie ogromny postęp. Najnowszy sprzęt diagnostyczny pozwala szczegółowo ocenić układ optyczny oka i dokonać jego analizy pod kątem dopuszczenia do zabiegu.

2. Kto w szczególności poddaje się temu zabiegowi?

Motywacje pacjentów, którzy poddają się laserowej korekcji wzroku w Weiss Klinik są bardzo różne. Dla jednych zabieg jest koniecznością – wymogiem, jaki stawia przed nimi praca i obowiązki zawodowe. Dla innych najważniejszym argumentem jest wygoda oraz lepsza jakość życia. W obu przypadkach chodzi o wyeliminowanie ograniczeń związanych z noszeniem okularów czy soczewek kontaktowych – traktowanych jako przeszkody w wykonywaniu określonego zawodu lub podejmowaniu ulubionej aktywności. Zdarzają się również pacjenci, którym trudno wyrównać wadę przy wykorzystaniu rozwiązań nieoperacyjnych. Opierając się na własnym doświadczeniu mogę powiedzieć, że procedurę wybierają głównie ludzie w młodym i średnim wieku, zarówno kobiety jak i mężczyźni, a przewagę stanowią wady minusowe (krótkowzroczność).

3. Czy są jakieś ograniczenia związane z przeprowadzeniem takiej procedury – na przykład rodzaj wady czy inne uwarunkowania po stronie pacjenta?

Laserowej korekcji wzroku mogą się poddać osoby, które ukończyły 21. rok życia – jest to wymóg związany głównie z faktem, że dopiero w tym okresie życia dochodzi do ustabilizowania się wady wzroku. Procedurę przeprowadzamy bowiem w momencie gdy wada jest już stabilna. Bez znaczenia jest natomiast jej rodzaj – laserowa korekcja likwiduje równie skutecznie wady minusowe jak i plusowe, oczywiście w pewnych ramach. Określony przez Europejskie Towarzystwo Chirurgów Refrakcyjnych, a obowiązujący także w polskich szpitalach ekwiwalent sferyczny wynosi od -8 do +4. Zabieg wykonywany w przypadku wad wychodzących poza ten przedział może wiązać się z ryzykiem niepowiedzenia i pojawienia się powikłań. W takich przypadkach proponowane jest pacjentom inne rozwiązanie w postaci wszczepienia soczewek wewnątrzgałkowych. Należy też pamiętać, że wykonanie procedury wyklucza grupa przeciwwskazań immunologicznych, reumatologicznych czy dermatologicznych, które już podczas pierwszej konsultacji pozwalają lekarzowi podjąć decyzję w sprawie dalszego leczenia.

4. W jaki sposób określa się kwalifikację do laserowej korekcji wzroku?

Zabieg wymaga przeprowadzenia szeregu badań kwalifikacyjnych, które w pierwszej kolejności pozwalają ocenić możliwości przeprowadzenia korekcji, a w przypadku zakwalifikowania pacjenta służą lekarzowi do wyboru optymalnej metody. W przypadku Weiss Klinik ponad 60% zgłaszających się pacjentów zostaje pozytywnie zakwalifikowanych do zabiegu. Średnia ta jest podobna dla większości placówek medycznych oferujących to rozwiązanie. Wpływ na zmniejszenie odsetka niezaakceptowanych przypadków mają w dużej mierze lekarze okuliści, którzy coraz częściej potrafią trafnie dokonać wstępnej selekcji już w swoich gabinetach. Specjalne szkolenia w tym zakresie organizuje dla specjalistów również nasz szpital.
Konsultację rozpoczyna szczegółowy wywiad i rozmowa z pacjentem na temat jego motywacji oraz oczekiwań co do samej procedury. Kolejne kroki to już ściśle medyczne badania opisujące szczegółowo wadę wzroku, a także opisujące parametry gałki ocznej niezbędne do wykonania precyzyjnego zabiegu przez laser. Po pierwsze musimy ustalić wady refrakcji (czyli krótko- lub nadwzroczność oraz astygmatyzm) poprzez określenie stopnia uwypuklenia lub spłaszczenia powierzchni rogówki lub zdiagnozowanie innych zmian w układzie optycznym oka. Są to defekty odpowiedzialne za błędne lokalizowanie promieni świetlnych w okolicach siatkówki i nieprawidłowe widzenie (tylko bliskiej przestrzeni lub jedynie dalekiej). Po badaniu przedniej powierzchni rogówki przy użyciu platformy diagnostycznej dokonuje się analizy defektu całego układu optycznego (aberracje), który także może wpływać na jakość pracy oka i sposób widzenia. Konsultacja określa również szerokość źrenicy i ocenia sródbłonek rogówki, a także dokonuje innych, specjalistycznych badań, których dane są wprowadzane do lasera podczas przeprowadzania zabiegu.

5. Jak wygląda sam zabieg i na czym polega działanie lasera?

Zabieg jest bezbolesny i trwa bardzo krótko. Najprościej rzecz ujmując polega on na odpowiednim wymodelowaniu rogówki i nadaniu jej specjalnego kształtu – takiego, który pozwala światłu prawidłowo dotrzeć do siatkówki i odpowiednio akomodować wszystkie odległości. Laser operuje jedynie w obszarze samej rogówki, nie docierając do żadnych głębszych partii oka, a nawet wewnętrznej części peryferyjnej samej rogówki. Tłumacząc działanie lasera należy najpierw opisać sam charakter wady – w przypadku krótkowzroczności uwypuklenie rogówki w jej centrum jest zbyt duże lub oś gałki jest zbyt długa, przez co promienie świetlne lokalizują się przed siatkówką. W efekcie, tworzony w ten sposób obraz jest nieostry w (widzimy wyraźnie tylko to co jest blisko). Laserowa korekcja wzroku dotkniętego tym defektem polega na spłaszczeniu środkowej części rogówki i nadaniu jej odpowiedniej krzywizny. Natomiast osoby borykające się z problemem dalekowzroczności (nadwzroczności) nie widzą ostro obszaru w bliskiej odległości. Jest to wynikiem sytuacji, w której rogówka jest zbyt płaska w środkowej części lub oś gałki jest zbyt krótka i promienie światła są skupiane za siatkówką. Laser zbiera paracentralnie tkanki z części rogówki w celu uwypuklenia jej części centralnej. Dzięki temu posiada ona optymalną krzywiznę, która pozwala lokalizować promienie idealnie na siatkówce. W obu przypadkach laser działa na zasadzie fotoablacji, czyli wprowadzeniu zmian w strukturze rogówki poprzez odparowanie wybranych tkanek bez uszkodzenia tych, które znajdują się wokół. Bezpieczeństwo i precyzję zabiegu zapewnia zaawansowana technologia eye-trackingu, dzięki której laser potrafi natychmiast reagować na zmianę położenia oka i śledzić ruchy gałki. Oddziaływanie laserów najnowszej generacji jest tak krótkie i ściśle kontrolowane, że możliwość uszkodzenia jest praktycznie minimalna.

6. Czym więc różnią się od siebie poszczególne metody wykorzystywane w ramach laserowej korekcji wzroku?

Sposób korekcji wady wzroku przez laser jest we wszystkich przypadkach taki sam – polega na fotoablacji, czyli spłaszczeniu lub uwypukleniu środkowej części rogówki. Różnice wynikają jedynie z odmiennego przygotowania oka do tej procedury. Wyróżniamy więc metody głębokie i powierzchowne – w głębokich oddzielenie płatka dokonywane jest mechanicznie specjalną głowicą tnącą lub laserem, a cięcie dotyczy głębszych warstw rogówki. W przypadku powierzchniowych przeprowadza się jego ściągnięcie lub delikatną separację nabłonka bez ingerencji w istotę właściwą. Najczęściej stosowane metody głębokie to Lasik i SBK Lasik, natomiast powierzchniowymi są: PRK, Lasek i Epi-Lasik. Po zakończeniu działania lasera płatek zostaje umieszczony z powrotem na rogówce – jedynie w przypadku PRK następuje jego naturalne odnowienie w procesie gojenia.

7. Czy wystarczy przeprowadzić jedną procedurę?

Tak, jest to zabieg jednorazowy. W szczególnych przypadkach zdarza się konieczność wykonania rekorekcji, ale dotyczy ona bardzo wąskiego grona pacjentów. Przeprowadzany jest jedynie w znieczuleniu miejscowym i bez potrzeby hospitalizacji – po kilku godzinach można normalnie wrócić do domu. Przez krótki okres rekonwalescencji (gojenie nabłonka) należy jedynie nosić specjalne soczewki lecznicze.

8. Na jakiej podstawie dokonuje się wyboru określonej metody?

Optymalne rozwiązanie jest dobierane indywidualne dla każdego pacjenta. Decydujące znaczenie ma typ i wielkość wady, grubość rogówki i szerokość źrenicy, a także wiek pacjenta oraz jego oczekiwania co do zabiegu. W europejskich i amerykańskich szpitalach najczęściej przeprowadza się zabieg metodą Lasik oraz Epi-Lasik. Podobnie jest też w naszym kraju. Dużą popularnością cieszą się teraz tzw. „zabiegi szyte na miarę” Wavefront, które dostępne są także w Weiss Klinik. W ramach tej metody zabieg przeprowadza się z uwzględnieniem dodatkowych danych określających defekty układu optycznego (tzw. aberracja).
Materiał powstał we współpracy z Prywatnym Szpitalem Weiss Klinik

(2011-02-28)

Komentarze (0)

Dodaj swój komentarz

Żeby dodać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować

Spis tematów

1. Jakie są Pani obserwacje dotyczące laserowej korekcji wzroku w naszym kraju – w zakresie najnowszych rozwiązań i możliwości przeprowadzenia takiego zabiegu?2. Kto w szczególności poddaje się temu zabiegowi?3. Czy są jakieś ograniczenia związane z przeprowadzeniem takiej procedury – na przykład rodzaj wady czy inne uwarunkowania po stronie pacjenta?4. W jaki sposób określa się kwalifikację do laserowej korekcji wzroku?5. Jak wygląda sam zabieg i na czym polega działanie lasera?6. Czym więc różnią się od siebie poszczególne metody wykorzystywane w ramach laserowej korekcji wzroku?7. Czy wystarczy przeprowadzić jedną procedurę?8. Na jakiej podstawie dokonuje się wyboru określonej metody?