Czym jest dieta ketogenna

Dieta ketogenna stanowi uznaną na całym świecie niefarmakologiczną metodę leczenia dzieci chorych na padaczkę lekooporną. Mimo nazwy jest to lek, a nie sposób odżywiania. Trzeba pamiętać, że musi być stosowana pod ścisłym nadzorem lekarza neurologa.
Klasyczna dieta ketogenna jest:
– normobiałkowa – zawiera odpowiednią do zapotrzebowania ilość białka,
– wysokotłuszczowa – większość kalorii dostarczanych jest w postaci tłuszczu,
– niskowęglowodanowa – zawiera minimalną ilość produktów węglowodanowych.
Dieta ketogenna stanowi uznaną na całym świecie niefarmakologiczną metodę leczenia dzieci chorych na padaczkę lekooporną.
Oferuje się ją pacjentom jako jedną z opcji terapeutycznych w ponad 50 krajach świata w przeszło 70 liczących się ośrodkach zajmujących się chorymi na padaczkę (dane z 2011 roku).
Mimo nazwy jest to lek, a nie sposób odżywiania, i w związku z tym musi być stosowana pod ścisłym nadzorem lekarza neurologa.
Klasyczna dieta ketogenna z założenia jest wysokotłuszczowa, normobiałkowa oraz niskowęglowodanowa.
Opiera się na proporcji wagowej tłuszczu do łącznej ilości białek i węglowodanów 4:1 lub 3:1, co znaczy, że na każde podane 4 g (3 g) tłuszczu przypada łącznie 1 g białek i węglowodanów.
Skład diety musi zostać precyzyjnie wyliczony w zależności od wieku dziecka, jego rzeczywistej i należnej wagi, aktywności oraz rodzaju schorzenia.
Trzeba ustalić właściwą proporcję ketogeniczną (4:1, 3:1), należną ilość kalorii (około 75% dziennego zapotrzebowania zgodnego z normami zalecanego dziennego spożycia RDA – Recommended Dietary Allowance) oraz białka, a następnie obliczyć ilość tłuszczu i węglowodanów (z uwzględnieniem ich ilości zawartej w lekach).
Posiłki muszą być równoważne pod względem zawartości kalorii, białek, tłuszczów i węglowodanów.
Każdy posiłek powinien zawierać cztery podstawowe grupy produktów:
– chude mięso, ryby, drób, ser, jaja jako źródło białka,
– owoce, warzywa jako źródło węglowodanów,
– oleje, oliwę z oliwek, masło, majonez, bekon, boczek jako źródło tłuszczu,
– 36% śmietanę jako źródło białka, węglowodanów i tłuszczu.
Jeśli porównuje się dietę „normalną” z klasyczną dietą ketogenną w proporcji 4:1, widać zasadnicze różnice w zawartości ich podstawowych składników.
W diecie ketogennej 4:1 około 90% energii pochodzi z tłuszczu, co odpowiada jedynie 35% w diecie „normalnej”, z białka zaś uzyskiwane jest odpowiednio 8 i 16% energii.
Dla odmiany w diecie „normalnej” aż 49% energii dostarczają węglowodany, podczas gdy w diecie ketogennej są to jedynie około 2%.
Dieta ketogenna musi być stosowana pod ścisłym nadzorem lekarza neurologa oraz doświadczonego dietetyka.
Wprowadza się ją zazwyczaj w czasie hospitalizacji, poprzedzając lub nie okresem głodzenia wynoszącym 24-48 godzin. Dieta ta wymaga długiej edukacji opiekunów dziecka na temat obowiązujących w jej trakcie zasad.
Przez cały czas stosowania diety muszą być one bardzo precyzyjnie przestrzegane, wszelkie odstępstwa od nich mogą bowiem grozić nawrotem napadów.
Na pierwszy rzut oka zasady dotyczące stosowania diety ketogennej mogą wydawać się bardzo trudne do przestrzegania. Jej skład również może budzić obawy: „Czy jest to w ogóle jadalne?”, „Czy dziecko zechce takie posiłki przyjmować?”, „Czy takie odżywianie nie zaszkodzi?”, „Czy da się prowadzić normalne życie rodzinne, stosując tę dietę u dziecka?”, „Czy jest to kosztowne?”, „Co z lekami przeciwpadaczkowymi?”, „Czy w ogóle warto stosować taką terapię i czy nie jest to kolejna niepotwierdzona naukowo metoda leczenia budząca nadzieje u zdesperowanych rodziców?”.
Jeśli będzie się pamiętać, że dieta ketogenna może pomóc (zmniejsza ona liczbę występujących napadów padaczkowych o ponad połowę u więcej niż 50% leczonych nią dzieci, nawet u tych, u których wiele podawanych wcześniej leków przeciwpadaczkowych zawiodło), powodując przy tym mniej niż leki działań niepożądanych, próba jej zastosowania będzie uzasadniona, a wysiłek związany z jej prowadzeniem nie będzie się wydawał nadmierny, gdy da efekt zadowalający.
Oprócz klasycznej diety ketogennej coraz częściej stosuje się jej odmiany, takie jak: dieta MCT (oparta na średniołańcuchowych kwasach tłuszczowych), modyfikowana dieta Atkinsa (MAD), dieta oparta na produktach z niskim indeksem glikemicznym (LGIT).
Są one nieco mniej rygorystyczne, co sprawia, że bywają lepiej akceptowane. Nie znaczy to jednak, że są proste i można je wprowadzać bez nadzoru lekarza oraz dietetyka! Będzie o nich szerzej mowa w dalszych rozdziałach.
Dieta ketogenna jest to uznana, stosowana na całym świecie niefarmakologiczna metoda leczenia dzieci chorych na padaczkę lekooporną.
Według danych z 2011 roku stosowana jest w ponad 50 krajach na wszystkich kontynentach, z wyjątkiem Antarktydy.
Jej wprowadzenie powinno być rozważane, jeśli dwa prawidłowo podawane leki przeciwpadaczkowe nie spowodowały poprawy.
Jest to sposób leczenia, a nie odżywiania, w związku z tym dieta ta może być stosowana jedynie pod ścisłym nadzorem lekarza!
z cyklu Dieta ketogenna
Dodano: 2017-05-26

Fragment pochodzi z książki

Magdalena Dudzińska, Dieta ketogenna, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2014

Komentarze (0)

Dodaj swój komentarz

Żeby dodać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować