Zapalenie gruczołu krokowego

Kliniczne objawy zapalenia gruczołu krokowego (stercza) pojawiają się nie wcześniej niż po ukończeniu okresu dojrzewania, wraz z rozpoczęciem aktywności seksualnej.
Zapalenie stercza może być wywołane zakażonym moczem, zapaleniem cewki, może wystąpić na drodze krwionośnej. W samym sterczu istnieją czynniki ułatwiające zakażenie, takie jak: bierne przekrwienie, nasilające się zwłaszcza podczas mikcji i przy stosunku seksualnym, czynnikami dodatkowo usposabiającymi są jazda konna, jazda na rowerze, kąpiel w zimnej wodzie, nadużywanie alkoholu, również długotrwałe cewnikowanie pęcherza może być przyczyną stanu zapalnego stercza.
Stan zapalny stercza może szerzyć się zarówno przez naczynia krwionośne, jak i przez naczynia chłonne, podczas stanów zapalnych w miednicy mniejszej czy też podczas stanów zapalnych narządów odległych, np. migdałków czy ropnego zapalenia zęba.
Objawy zapalenia stercza to ból w kroczu nasilający się podczas siedzenia, a promieniujący do pachwin, krocza, okolicy nadłonowej, towarzyszy mu gorączka oraz bolesny częstomocz, jak również pieczenie przy mikcji, zwłaszcza pod koniec mikcji, ropny wyciek z cewki moczowej, niekiedy zdarza się ostre zatrzymanie moczu.
Do powyższych dolegliwości mogą dołączyć się zaburzenia seksualne: niepełny wzwód, przedwczesny wytrysk nasienia, ból podczas wytrysku nasienia, czasem nasienie może być z domieszką krwi. Stercz zwykle jest powiększony, o miernie wzmożonej konsystencji, wyraźnie tkliwy na dotyk. Chorego z zapaleniem stercza obowiązuje ogólne badanie moczu, które w takich przypadkach wykazuje leukocyturię, bakteriurię i hematurię, oraz badanie bakteriologiczne moczu, jak również badanie bakteriologiczne wydzieliny stercza; stosowana jest czasami tzw. próba trzech szklanek, polegająca na ogólnym badaniu moczu przed masażem i po masażu stercza. Zapalenie stercza może powodować znaczne trudności podczas mikcji, co może być związane z odruchowym skurczem zwieracza. Jednym z poważniejszych powikłań zapalenia stercza jest jego ropień, który zawsze wymaga leczenia operacyjnego.
Leczenie stanu zapalnego stercza to podawanie antybiotyków celowanych w zależności od antybiogramu, leków przeciwbólowych, przeciwzapalnych, rozkurczowych. Podczas leczenia chory powinien pozostać w łóżku. Należy unikać alkoholu oraz czynników drażniących, takich jak siedzenie na twardych krzesłach, podniecenie seksualne, zwłaszcza pod wpływem alkoholu. Jeśli u chorego wystąpią znaczne trudności w oddawaniu moczu, należy wytworzyć czasową przetokę nadłonową.
Prof. dr hab. med. Zygmunt Dobrowolski

Fragment pochodzi z książki

Fragment publikacji „Domowy poradnik medyczny” pod redakcją Kazimierza Janickiego. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011

Komentarze (0)

Dodaj swój komentarz

Żeby dodać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować