Nieswoiste zapalenia kości i stawów

Zapalenie kości zależy od rodzaju drobnoustrojów chorobotwórczych, ich zjadliwości, lokalizacji ogniska zapalnego, wieku chorego i jego sił odpornościowych. Proces może mieć charakter ostry lub przewlekły. Może powstać w wyniku zakażenia kości drogą krwi lub jako powikłanie po złamaniach otwartych.
Krwiopochodne zapalenie kości występuje przede wszystkim u dzieci, rzadko u dorosłych. Zakażenie następuje przez krew w postaci przerzutów z pierwotnych ognisk infekcji, którymi najczęściej są: nie zagojona pępowina, zapalenie ucha środkowego, angina, ropnie, czyraki skóry. Wywołuje je najczęściej gronkowiec złocisty. Przebieg chorobowy w znacznym stopniu zależy od unaczynienia kości, która ulega zmianie wraz z wiekiem. Dlatego wyróżnia się 3 typy: niemowlęcy, dziecięcy i dorosły.
Postać niemowlęca charakteryzuje się częstym zapaleniem stawu.
Postać dziecięca występuje od 2 roku życia do zakończenia wzrostu. W tym typie choroby prawie nigdy nie dochodzi do zapalenia stawu, lecz proces zapalny może obejmować całe trzony kości długich z wytworzeniem martwaków.
Postać dorosła zdarza się rzadko, najczęściej jako zaostrzenie zapalenia przebytego w dzieciństwie.
Objawy. Początek choroby jest ostry z wysoką gorączką, niekiedy bólami głowy, nudnościami, wymiotami. W późniejszym okresie może występować ból kończyny, oszczędzanie jej, ocieplenie skóry. Stan dziecka jest ciężki i wymaga leczenia szpitalnego. Postacie o gwałtownym przebiegu, kończące się śmiercią w ciągu kilku dni, są obecnie rzadkie, dzięki zastosowaniu natychmiastowego leczenia, w tym antybiotykami. Zapalenia kości u dzieci wymagają leczenia szpitalnego.
Zapalenie kości po złamaniach otwartych powstaje w wyniku zakażenia kości oraz tkanek miękkich, takich jak mięśnie, powięzie. Przeciwdziałanie zapaleniu to dokładne oczyszczenie ogniska zakażenia, dobre unieruchomienie odłamów (stabilne zespolenie), prowadzące do ich zrostu oraz stosowanie antybiotyków.
Zapalenie stawów rzadko występuje jako zapalenie krwiopochodne, gdyż bakterie krążące we krwi osiadają w błonie maziowej lub torebce stawowej. Jednak częściej się zdarza przy zakażeniu stawu w wyniku ran drążących, zakażeniu stawu przy punkcjach stawu lub dostawowym podawaniu leków. Początkowo proces zapalny umiejscowiony jest w błonie maziowej, przechodząc stopniowo na cały staw. Przebieg choroby jest ostry z wysoką gorączką, bólem i obrzękiem stawu, ograniczeniem jego ruchomości.
We krwi występuje zwiększona liczba krwinek białych.
Rozpoznanie ustala się po wykonaniu punkcji stawu. W przypadku stwierdzenia dużej ilości treści ropnej w stawie, chory wymaga leczenia szpitalnego z nacięciem i płukaniem stawu oraz ogólnego podawania antybiotyków.
Prof. dr hab. med. Tadeusz Niedźwiedzki

Fragment pochodzi z książki

Fragment publikacji „Domowy poradnik medyczny” pod redakcją Kazimierza Janickiego. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011

Komentarze (0)

Dodaj swój komentarz

Żeby dodać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować