Torbiel samotna kości
Jest pojedynczą zmianą kostną występującą u dzieci i młodzieży. Goi się samoistnie po zakończeniu wzrostu szkieletu. Zlokalizowana jest w przynasadach kości długich, takich jak kości: ramienna, udowa, piszczelowa oraz strzałka. Nie daje objawów, często wykrywana jest przypadkowo przy wykonaniu zdjęcia rentgenowskiego. Najczęściej rozpoznawana jest jako przyczyna patologicznego złamania kości.
Leczenie. W kościach przenoszących duże obciążenia, przy dużym rozmiarze torbieli, grożącym złamaniem, zalecane jest leczenie operacyjne polegające na usunięciu zmiany i wypełnieniu ubytku przeszczepami kostnymi. W kościach nie przenoszących obciążeń może być leczona za pomocą metod nieoperacyjnych, np. wstrzyknięć do torbieli steroidów czy autogennego szpiku kostnego. Przy złamaniach stosuje się typowe unieruchomienie złamania. Około 10% torbieli ze złamaniami patologicznymi goi się samoistnie.
Torbiel tętniakowata kości
Jest to asymetryczne, nieraz duże balonowate rozdęcie trzonu kości. Występuje przeważnie u ludzi młodych, najczęściej przed 30 rokiem życia. Rośnie szybko, co może budzić niepokój chorego. Stan ogólny chorego jest dobry, a wyniki badań dodatkowych w normie.
Leczenie: podobnie jak w torbieli samotnej.
Prof. dr hab. med. Tadeusz Niedźwiedzki
Fragment pochodzi z książki
Fragment publikacji „Domowy poradnik medyczny” pod redakcją Kazimierza Janickiego. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011
Komentarze (0)
Dodaj swój komentarz