Wezwanie pogotowia ratunkowego lub innej pomocy specjalistycznej

Jak najszybsze wezwanie pogotowia ratunkowego ma bardzo często decydujący wpływ na przeżycie ofiar wypadku lub nagłego zachorowania.
Pogotowie ratunkowe wzywamy po ustaleniu stanu i obrażeń poszkodowanego. Odstępstwem od tej reguły jest wypadek, po którym spodziewać możemy się ciężkich obrażeń i wielu ofiar – wtedy wzywamy pogotowie natychmiast, przed zbadaniem stanu poszkodowanego lub poszkodowanych. Najlepiej jest wtedy poprosić jednego ze świadków wypadku, aby wezwał karetkę, a samemu wykonywać czynności ratownicze.

Ważne numery telefonów

Pamiętajmy, że wypadek jest sytuacją niespodziewaną i bardzo stresującą – nie tylko dla poszkodowanych. W związku tym zdarza się, że osoby, które potencjalnie mogłyby udzielić pierwszej pomocy, mogą wówczas „stracić głowę”. Dlatego tak ważna jest nauka i utrwalanie pewnych – czasami oczywistych – informacji, jakimi są m.in. numery telefonów ratunkowych. Dzięki temu w sytuacji zagrożenia pewne czynności można wykonywać bez zastanowienia.
Dlatego koniecznie zapamiętajmy poniższe numery:
999 – Pogotowie Ratunkowe
112 – Centrum Powiadamiania Ratunkowego (wyłącznie dla telefonów komórkowych)
998 – Straż Pożarna
997 – Policja
992 – Pogotowie Gazowe
994 – Pogotowie Wodociągowe
986 – WOPR, TOPR
Połączenie telefoniczne z Pogotowiem Ratunkowym, Strażą Pożarną i Policją jest bezpłatne.

Sposób przeprowadzenia rozmowy

Kiedy wzywamy pogotowie ratunkowe, należy podać dyspozytorowi następujące informacje.
1. Dokładna lokalizacja wypadku (adres z nazwą miejscowości). Bardzo często ludzie wzywający pogotowie informują o wszystkim, a zapominają podać lokalizację wypadku. Powoduje to wydłużenie czasu dotarcia pomocy na miejsce. A czasami o życiu lub śmierci ofiary decydują minuty!
2. Co się stało. W krótki i rzeczowy sposób opisujemy sytuację i rodzaj wypadku, np. wypadek samochodowy, wybuch gazu, porażenie prądem.
3. Liczba poszkodowanych. W zależności od ilości poszkodowanych w wypadku, dyspozytor wyśle odpowiednią ilość zespołów ratowniczych.
4. Stan poszkodowanych. W miarę swojej wiedzy i możliwości opisujemy stan poszkodowanego (czy jest przytomny, czy oddycha, czy wyczuwalne jest tętno), rodzaj obrażeń oraz występujące objawy. Dane te są bardzo istotne dla dyspozytora, który w zależności od uzyskanych informacji, wysyła na miejsce odpowiednio wyposażoną karetkę, oraz określa skład zespołu medycznego, a zwłaszcza – czy ma się w nim znajdować lekarz.
5. Informacje o zagrożeniach. Informujemy dyspozytora, czy w miejscu wypadku występują jakieś dodatkowe zagrożenia dla poszkodowanych lub osób postronnych.
6. Dodatkowe informacje. Często dyspozytor oczekuje od osoby zgłaszającej wypadek, aby podała, jakie czynności ratownicze wykonano i jakie są wykonywane obecnie (w wypadku podtrzymywania życia ofiary przez świadka wypadku, karetka wysyłana jest w trybie natychmiastowym).
7. Nazwisko zgłaszającego i numer telefonu, z którego wykonywane jest połączenie. Koniecznie należy podać swoje dane i numer telefonu, z którego dzwonimy. Często zespół medyczny nie może odnaleźć miejsca wypadku i konieczna jest jego lokalizacja przez telefon. Dyspozytor może też do nas oddzwonić z prośbą o dodatkowe informacje.
Nigdy nie rozłączaj się jako pierwszy! Dyspozytor może mieć dodatkowe pytania!

(2008-01-23)

Komentarze (0)

Dodaj swój komentarz

Żeby dodać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować