Stany przednowotworowe i nowotwory złośliwe sromu

W ostatnich latach zaobserwowano zwiększenie odsetka występowania zarówno stanów przednowotworowych, jak i nowotworów złośliwych sromu głównie u kobiet młodych, tj. w okresie rozrodczym.

Stany przednowotworowe sromu określane są jako dysplazja sromu lub śródnabłonkowa neoplazja sromu. Są to zmiany ograniczone do nabłonka.

W tych stanach może być widoczne zaczerwienienie sromu, pogrubienie nabłonka z ogniskami leukoplakii, ogniskowe ścieńczenie nabłonka, pęknięcie naskórka, a także zmiany brodawczakowate. Niekiedy nabłonek może wyglądać na niezmieniony. Zmianom tym często mogą towarzyszyć dolegliwości subiektywne o charakterze świądu i(lub) odczucie pieczenia.

Rak w pełni inwazyjny sromu widoczny jest jako owrzodzenie niegojące się lub zmiana guzowata, która też zwykle na szczycie ulega owrzodzeniu, a następnie zakażeniu. W stanach bardziej zaawansowanych mogą być wyczuwalne węzły chłonne pachwinowe.

Możliwości wykrywania. Każda kobieta niezależnie od wieku w razie zaobserwowania zmiany w obrębie sromu lub dolegliwości powinna zgłosić się do ginekologa.

Wykrycie zmian obejmuje:

●  ocenę makroskopową,

●  ocenę kolposkopową, zwaną także wulwoskopią nabłonka skóry sromu i przedsionka pochwy,

●  badanie mikrobiologiczne wymazów pobranych ze sromu,

●  badanie cytologiczne komórek pobranych z powierzchni sromu,

●  badanie histologiczne wycinka pobranego pod kontrolą kolposkopu.

Możliwości zapobiegania i leczenia. Zmiany o charakterze dysplazji małego i średniego stopnia mogą być obserwowane przez kilka miesięcy. W razie potrzeby należy stosować przeciwzapalną terapię miejscową, terapię poprawiającą trofikę nabłonka. Jeśli zmiany dysplastyczne nie ulegają remisji, należy zastosować jedną z technik leczenia chirurgicznego oszczędzającą narząd.

W razie wystąpienia zmian o charakterze dysplazji dużego stopnia i raka in situ, jeśli są zlokalizowane jednoogniskowo i nie towarzyszy im zaburzenie trofiki nabłonka, wykonywane jest miejscowe wycięcie tych zmian. W innych przypadkach powierzchniowe lub proste wycięcie sromu. W nowotworach o zaawansowanym stopniu usuwamy srom wraz z węzłami chłonnymi pachwinowymi, udowymi, a czasami także miednicy mniejszej. Zazwyczaj leczenie operacyjne uzupełnia się wówczas radioterapią i(lub) chemioterapią.

Warto podkreślić, że w nowotworach nieinwazyjnych i z wczesną inwazją mamy 100% wyleczenie. W zmianach bardziej zaawansowanych odsetek całkowitego wyleczenia jest niższy i wynosi 60-75%. Stąd jest bardzo istotne, aby kobiety w razie zaobserwowania tego typu zmian wcześniej zgłaszały się do ginekologa, gdyż zapewniają sobie pełne wyleczenie, ewentualnie mniej radykalny, tym samym mniej rozległy zabieg chirurgiczny.