Fragment pochodzi z książki
Fragment publikacji „Domowy poradnik medyczny” pod redakcją Kazimierza Janickiego. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011
Zmiany w powiekach
Zniekształcenie szpary powiek wywołane jest przez różne choroby. Wiele z nich dotyczy skóry powiek, w obrębie której obserwuje się zmiany podobne do stwierdzanych na skórze innych części ciała, np. czyraki, ropnie, liszaje, opryszczkę i pokrzywkę uczuleniową. Stany te wymagają leczenia przez alergologa, dermatologa i okulistę.
U osób w starszym wieku dochodzi do ścieńczenia skóry powiek, zmniejszenia jej elastyczności i nadmiernej suchości. Tworzą się zmarszczki i poszerzają naczynia krwionośne włosowate. Starczy zanik tkanki tłuszczowej oczodołu powoduje zapadanie się gałki ocznej i zwężenie szpary powiek. Czasem tłuszcz oczodołowy przemieszcza się do przodu i powieki dolne stają się workowate. Zanik tarczki i mięśni powoduje opadnięcie powieki górnej i odwinięcie dolnej. Zmiany te są przyczyną stałego łzawienia, bardzo przykrego dla pacjenta. Częste wycieranie łez ruchem z góry do dołu jeszcze bardziej pogłębia proces odwijania powiek. Stan taki zwykle wymaga leczenia chirurgicznego. U ludzi starszych dochodzi czasem do nadmiernych skurczów mięśni powiek, do ich zaciskania i podwinięcia powieki dolnej. Rzęsy odwracają się do wewnątrz, drażnią spojówkę i rogówkę, powodując stały ból i łzawienie oka.
Leczenie chirurgiczne deformacji powiek przeprowadza okulista lub chirurg plastyk.
Kępki żółte
Należą do pospolitych starczych zmian powiek. Są to złogi cholesterolu lub ciał tłuszczowatych odkładające się symetrycznie w kształcie skrzydeł motyla w wewnętrznych częściach powiek. Usuwa się je chirurgicznie.
Skurcze powiek
Częstą dolegliwością są skurcze powiek (tiki), występujące w formie nieprzyjemnych drgań kurczowych włókien mięśniowych, zwykle powieki dolnej. Są to zaburzenia niegroźne, nie związane z żadną chorobą oka. Natomiast silny skurcz (spazm) powiek, często bolesny, może towarzyszyć zapalnym chorobom spojówki, rogówki, twardówki lub tęczówki. Często występuje łzawienie, światłowstręt. Należy leczyć chorobę, która doprowadza do skurczów powiek.
Opadnięcie powieki górnej
Opadnięcie powieki górnej jedno- lub obustronne należy zaliczyć do nieprawidłowości w ustawieniu powiek. Jest to dość częsta wada rozwojowa, występująca nieraz dziedzicznie i rodzinnie, czasem łącznie z innymi wadami rozwoju szpary powiek. Gdy opadnięcie powiek jest duże i utrudnia widzenie, konieczne jest leczenie operacyjne. Zabieg przeprowadza się nieraz już u dzieci.
Niedomykalność szpary powiek
Niedomykalność szpary powiek jest skutkiem niedowładu lub porażenia nerwu twarzowego. Gdy powieki nie domykają się, łatwo dochodzi do wysychania rogówki i spojówki, co może spowodować groźne dla oka następstwa. Stanu takiego nie należy lekceważyć, lecz zwrócić się o pomoc okulistyczną. Konieczne jest bowiem stosowanie specjalnych opatrunków ochraniających gałkę oczną, a nawet przeprowadzenie operacji plastycznej powiek.
Prof. dr hab. med. Helena Żygulska-Mach
Komentarze (0)
Dodaj swój komentarz