Mezoterapia igłowa – metoda lecznicza wykorzystywana w dermatologii oraz medycynie estetycznej

Mezoterapia igłowa – ta nazwa coraz częściej pojawia się w ofertach gabinetów dermatologii oraz medycyny estetycznej. Jej popularność wzrosła znacząco w ciągu ostatnich kilku lat. Stało się tak za sprawą dobrych efektów terapeutycznych uzyskiwanych przy pomocy tej formy leczenia. Artykuł wyjaśnia, na czym polega zabieg mezoterapii, jakie są wskazania i przeciwwskazania do jego wykonania oraz w jakich jednostkach dermatologicznych warto go przeprowadzić.
Mezoterapia igłowa, przez niektórych zwana również intradermoterapią, to technika znana w medycynie od ponad 50 lat. Za jej pioniera uważany jest francuski lekarz Michael Pistor, który wykonał pierwszy zabieg mezoterapii w 1952 r. Pistor oraz jego uczniowie technikę mezoterapii wykorzystywali m.in. w leczeniu migreny oraz przewlekłych zespołów bólowych żylaków kończyn dolnych. W lecznictwie dermatologicznym historia zastosowania mezoterapii jest niewiele krótsza. W latach 60-80 XX w. stosowana była ona w leczeniu takich dermatoz, jak: łysienie plackowate, rogowiak kolczystokomórkowy, świerzbiączka guzowata, a nawet łuszczyca zwykła. Jednak metoda ta nie była wtedy popularna. Mezoterapia zdobyła popularność w ciągu ostatnich kilku lat, co jest wynikiem zastosowania tej techniki w rozwijającej się dziedzinie dermatologii estetycznej. W praktyce mało jest obecnie gabinetów medycyny estetycznej nie świadczących usług w postaci zabiegu mezoterapii igłowej. Wynika to przede wszystkich z wielu zalet tej formy leczenia. Do najważniejszych należą: większa efektywność działania miejscowego substancji czynnej niż przy stosowaniu jej w postaci maści czy kremu oraz mniejsza ilość działań niepożądanych niż przy leczeniu ogólnym. Inne zalety mezoterapii to dobra tolerancja leczenia oraz mało przeciwwskazań i działań niepożądanych.
Mezoterapia polega na śródskórnym wstrzykiwaniu niewielkich ilości leków lub innych substancji aktywnych. Najczęściej podawanymi substancjami czynnymi są: leki przeciwzapalne, wazodilatacyjne, flebotoniczne, lipolityczne, znieczulające miejscowo, immunomodulujące oraz hormony, witaminy, antybiotyki, minerały, wyciągi roślinne. Lista substancji wykorzystywanych w gabinetach dermatologii estetycznej stale wydłuża się i wciąż pojawiają się opisy nowych preparatów. Niezwykle istotne jest stosowanie jedynie substancji posiadających atesty Ministerstwa Zdrowia.
Najważniejszymi wskazaniami dermatologicznymi do wykonywania zabiegów mezoterapii są:
– łysienie lub nadmierne wypadanie włosów o różnej etiologii,
– rozstępy skórne,
– cellulit,
– odmładzanie skóry i profilaktyka przedwczesnego starzenia się skóry,
– przerosłe blizny i keloidy,
– przebarwienia skóry,
– twardzina ograniczona(w fazie zapalnej, z obecnością lilac ring).
W zależności od rodzaju problemu dermatologicznego, lekarz wykonujący zabieg ustala rodzaj substancji aktywnej, którą będzie wstrzykiwał doogniskowo, śródskórnie oraz zaleca ilość i częstotliwość zabiegów.
Zabiegi mezoterapii, poza nielicznymi przeciwwskazaniami, mogą być wykonywane niemal u każdego. Za minimalny wiek dziecka, w którym można zastosować tę formę leczenia, zazwyczaj przyjmuje się 6 lat. Jednakże w uzasadnionych przypadkach próbę jego przeprowadzenia można podjąć również u młodszych dzieci. Przeciwwskazania do mezoterapii podzielić można na bezwzględne i względne. Do pierwszej grupy należą: ciąża i okres karmienia, alergia na preparaty używane podczas mezoterapii, miejscowa infekcja wirusowa, bakteryjna lub grzybicza. Względnymi przeciwwskazaniami są natomiast: przyjmowanie preparatów przeciwzakrzepowych lub niesterydowych leków przeciwzapalnych (zazwyczaj zaleca się odstawienie tych leków na kilka dni przez zabiegiem), choroby nowotworowe i brak współpracy pacjenta.
Jak wspomniano, mezoterapia ma niewiele potencjalnych działań niepożądanych. Należą do nich: ból w trakcie wstrzyknięć, krótkotrwały rumień, krwawienie lub zasinienie, wtórna infekcja. Skutki te pojawiają się jednak rzadko i zazwyczaj nie są nasilone. Ból jest zazwyczaj oceniany przez pacjentów jako minimalny – nawet w przypadku ostrzykiwania wrażliwych okolic, jak np. twarz czy owłosiona skóra głowy. W celu minimalizacji odczuwanego bólu warto jednak zastosować środek miejscowo znieczulający (np. krem EMLA).
Mezoterapia jest zabiegiem naruszającym ciągłość skóry – dlatego może być wykonywana jedynie przez lekarza. Jest techniką inwazyjną i zawsze wymaga przestrzegania zasad aseptyki. Obecnie dużą popularnością cieszą się pistolety do mezoterapii. Ich olbrzymią zaletą jest możliwość dokładnego ustalenia głębokości wstrzyknięcia oraz objętości substancji podanej podczas jednego wkłucia (równomierne rozprowadzenie leku). Skróceniu ulega również czas zabiegu oraz minimalizowane jest odczucie bólu.
Renesans mezoterapii igłowej w dermatologii i medycynie estetycznej dopiero się zaczyna. Dermatolodzy i pacjenci, zachęceni dobrymi efektami zabiegów, coraz powszechniej ją polecają. Substancje podawane śródskórnie są coraz skuteczniejsze. Wszystko to sprawia, iż intradermoterapia może stać się w przyszłości wiodącym zabiegiem w gabinetach dermatologii estetycznej.
lek. med. Iwona Kuczborska Katedra i Klinika Dermatologii i Wenerologii AM we Wrocławiu (2009-07-28)

Komentarze (0)

Dodaj swój komentarz

Żeby dodać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować

Zobacz także