Łzawienie i upośledzenie wydzielania łez

Nadmierne wydzielanie łez. Jest najczęstszym objawem towarzyszącym chorobom spojówki, rogówki, tęczówki i ciała rzęskowego. Łzawienie może wystąpić też jako odruch obronny po urazach oka, wskutek działania kurzu, pyłów, dymu tytoniowego, silnego światła, zimna. Są osoby, u których bardzo łatwo dochodzi do nadmiernej produkcji łez przez gruczoł łzowy.
Łzawienie może być spowodowane utrudnieniem odpływu łez przez drogi łzowe oraz odwijaniem się lub podwijaniem powiek.
Leczenie nadmiernego łzawienia polega na usunięciu jego przyczyny. Czasem skuteczne są okulary ochronne lub przeciwsłoneczne. W uporczywych przypadkach należy zwrócić się do okulisty.
Upośledzenie wydzielania łez. Jest przyczyną przykrych dolegliwości, spowodowanych wysychaniem spojówek i rogówki, pozbawionych naturalnej ochrony przez łzy. Stan taki nazywamy suchym zapaleniem lub zespołem suchego oka. Chory ma uczucie suchości spojówek, a także czasem błon śluzowych nosa i gardła, odczuwa świąd i pieczenie, a w razie wysychania rogówki – także kłujące bóle. Choroba występuje czasem w średnim lub starszym wieku u kobiet cierpiących na przewlekły reumatyzm. Inną przyczyną mogą być źle leczone choroby spojówek, nadużywanie leków ocznych, porażenie nerwu twarzowego lub trójdzielnego, niedobór witaminy A.
Leczenie. Musi być powadzone przez okulistę i polega na zwalczaniu przyczyn choroby oraz stosowaniu kropli zastępujących naturalne łzy.
Prof. dr hab. med. Helena Żygulska-Mach

Fragment pochodzi z książki

Fragment publikacji „Domowy poradnik medyczny” pod redakcją Kazimierza Janickiego. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011

Komentarze (0)

Dodaj swój komentarz

Żeby dodać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować